Aan het werk in 1770 - Reisverslag uit Seventeen Seventy, Australië van Moniek Schrijver - WaarBenJij.nu Aan het werk in 1770 - Reisverslag uit Seventeen Seventy, Australië van Moniek Schrijver - WaarBenJij.nu

Aan het werk in 1770

Door: Moniek

Blijf op de hoogte en volg Moniek

19 April 2012 | Australië, Seventeen Seventy

Maandag kwamen Christa en ik aan het begin van de middag aan in Rainbow Beach. We zijn meteen naar het strand gegaan om nog een paar uurtjes zon mee te pakken. Veel meer dan het strand heeft het plaatsje Rainbow Beach niet te bieden. Toch gaan er veel backpackers naartoe om vanuit daar een tour naar Fraser Island te maken. Maandag aan het einde van de middag hadden we een bijeenkomst in het hostel met alle mensen met wie we naar Fraser Island gingen. De bijeenkomst ging over veiligheid en het gebruik van de 4W drives die nodig zijn om het grootste zandeiland van de wereld op te komen. De veiligheidsfilm was lekker overdreven! Daar hebben ze hier een handje van. Hoe schokkender hoe beter denken ze hier. Maar goed! De boodschap was duidelijk. Ook werden de groepen bekend gemaakt! Mijn groep: vier jongens, vier meiden, waarvan drie Mexicanen, twee Nederlanders, twee Duitsers en een Engelse Amerikaan! Als dat maar goed gaat. ;) 's Avonds zijn we vroeg naar bed gegaan want we moesten dinsdag vroeg uit de veren.

Dinsdag moesten we eerst de auto's inladen. Het paste natuurlijk allemaal maar net. Ik was zo bijdehand om als eerst achter het stuur te gaan zitten. Dan zouden we in ieder geval veilig op het eiland aankomen! Gelukt! ;) We zijn eerst naar een plek gereden waar we het kamp hebben opgezet. Allemaal kleine koepeltentjes. We moesten zelf een slaapzak meenemen, maar over matjes hadden ze ons niets verteld! En nee.. Die konden ook niet gehuurd worden. Twee nachten op de grond dus! Back to basic.. Zo kon het wel genoemd worden ja, want we hadden uiteraard ook geen WC en geen stromend water. Wel een schep en WC-papier. Ja uh.. Of beter gezegd.. Neeeeeee bedankt! 's Middags gingen we naar Lake McKenzie! Een mooi meer, met mooi helder water en heel fijn zand. Ik heb het zand mooi even gebruikt om m'n lichaam te scrubben! Dit werkte prima. 's Avonds was het back to basic koken, maar het smaakte prima. Daarna werden de nodige drankspelletjes gespeeld en ging iedereen redelijk op tijd naar bed. Heerlijk geslapen op de grond! NOT!

De volgende dag waren we volgens de gids wat aan de late kant, maar wat maakt het uit. Het is jullie feestje! Fijne instelling vent. :) We zijn overdag zo ongeveer het hele eiland over gereden in de 4W drives wat af en toe hilarisch was door de "wegen" waar we overheen moesten. Ik geloof er heilig in dat het spelletje 'Zand weg, zand weg, hobbel weg, hobbel weg, GAT in de weg' op dit eiland is bedacht! Ook zijn we naar het scheepswrak geweest dat op het eiland ligt. 's Avonds weer lekker back to basic gekookt en daarna werd er weer vrolijk verder gegaan met de drankspelletjes. En geloof mij.. Met een stel Ieren erbij is dat echt heul grappig! Uiteindelijk kreeg vriendelijke vent Jo mij zo ver om mee te doen. De eerste kaart die ik trok, legde mij het zwijgen op voor zo ongeveer de rest van het spel. Hij kon zijn lol niet op natuurlijk! Al helemaal niet toen ik wel elke keer mee mocht drinken. Uiteindelijk was ik dus weer dronken! Oh oh oh! Nou goed.. Het was een zeer geslaagde avond en ja.. Ook nog eens lekker geslapen! Haha! Thanks Jo! :)

Op dag drie viel de kater me alles mee. We moesten alles opruimen en afbreken. We waren weer laat, maja.. Ons feestje! Mooi rustig aan gedaan dus en daarna ergens heen gereden om vanuit daar weer naar een meer te lopen. Een wandeling van veertig minuten heen en terug zei onze gids. Nou zat ik daar dan weer net niet helemaal op te wachten en toen het met ons tempo van die dag een uur bleek te zijn, was ik toch wel redelijk moe toen we terug waren bij de auto's. Ik was blij dat we toen terug gingen naar het hostel. Ik was moe, voelde me vies! Overal zat zand.. Wat wil je als je van het grootste zandeiland van de wereld af komt.. Fraser Island was helemaal te gek. Ik heb het helemaal geweldig gehad en ik heb heel veel leuke mensen leren kennen, maar drie dagen zonder WC en douche in een zandbak was meer dan zat voor mij! :) Toen we terug waren in het hostel ben ik uiteraard meteen gaan douchen.

De volgende dag, vrijdag, is Christa weer op de bus naar Brisbane gestapt. Ik ben met de bus naar Seventeen Seventy gegaan. Ik heb me laten vertellen dat dit dorpje zo heet, omdat meneer Cook hier in 1770 voor het eerst het Australische land betrad. Daar kwam ik na een busrit van bijna zes uur aan in het hostel Southern Cross. Het hostel waar ik zou gaan werken. Ik had al twee nachten geboekt en betaald, dus ik hoefde het weekend nog niet te werken. Mijn eerste indruk van het hostel was erg goed. Het ziet er allemaal heel leuk uit. Het zijn allemaal kleine huisjes en in ieder huisje zitten twee slaapkamers. De kamers hebben geen nummers maar de naam van een land. Verder is er een zwembad, een bar en een groot stuk land/tuin. Het lijkt wel een ressort. Het dorpje zelf stelt niet veel voor. Er is bijna niets, maar er is wel een strand, dus dat is wel fijn. Daar heb ik ook de meeste tijd van het weekend doorgebracht. Er zijn veel mensen aan het werk in het hostel en de groep werkers is best close, dus het voelde de eerst dagen een beetje onwennig. Gelukkig is er nog een nieuw meisje uit Zweden, Sanna. De eerste paar dagen ben ik vooral met haar opgetrokken. Pas toen ik maandag begon met werken kreeg ik meer contact met de andere werkers en heb ik er vertrouwen in dat het wel prima is om hier een tijdje te blijven. Als de eigenaar me niet opeens weg stuurt, want uit de verhalen die ik hoor lijkt ie daar heel goed in te zijn. We wachten het af! In principe werk je zes dagen per week vier uurtjes. Schoonmaken, housekeeping en tuinieren.. Het kan ook zijn dat je een dag per week verantwoordelijk bent voor de keuken. Dit wil zeggen voor het ontbijt, de afwas die verwende gasten laten staan en de eindschoonmaak aan het einde van de dag. Die dag krijg je de naam 'Kitchenbitch'! Zaterdag aan mij de eer! :) Waarschijnlijk zal ik later ook af en toe een dag het shuttlebusje van en naar het dorpje toe moeten rijden met gasten. Het hostel ligt namelijk een paar km buiten het dorpje, in de middle of nowhere! We moeten uitkijken voor spinnen en slangen. De eerste heb ik al gespot op onze veranda! Heul fijn!

Het is simpel werk, maar prima te doen, want om 11.30 uur ben je in principe klaar en dan kun je doen wat je wilt. Met dit werk verdien ik geen geld. Ik werk voor accommodatie, ontbijt en drie avondmaaltijden per week. Wel kunnen ze hier tekenen voor een 2nd Working Holliday Visum. (Even een korte uitleg wat dat betreft. Ik heb nu een Working Holliday Visum die een jaar geldig is. Deze mag je maar één keer in je leven aanvragen, tenzij je in dat jaar 88 dagen binnen een bepaalde sector, waarin je werkt voor een bedrijf dat is aangesloten bij de overheid, werkt. Dan kun je in aanmerking komen voor een 2nd Working Holliday Visum.) En daar ga ik voor! :) Dinsdag heb ik ook nog een gesprekje gehad met een vrouw in een winkel in het dorpje om te kijken of ik de middagen die ik vrij ben voor haar kan werken, zodat ik ook nog wat geld kan verdienen. Tot nu toe heb ik daar nog niets over gehoord, dus dat wacht ik nog even af.

Vandaag, donderdag, mocht ik na drie dagen te hebben schoongemaakt tuinieren. Vind ik toch wat leuker dan schoonmaken. Het lijkt of eigenaar, Chris, tevreden is met hoe ik de werkzaamheden uitvoer, want ik mocht 's middags beginnen aan een andere klus. Het opknappen van zijn caravan. Schuren en schilderen. Voor deze uren heb ik betaald gekregen. De eerste dollars zijn dus verdiend! Yeahhh! :) Hij wil dat ik er morgenochtend in plaats van schoonmaken of tuinieren mee verder ga! Prima! Ook weet hij dat ik alleen voor langere tijd blijf als ik er een baantje bij vind voor de middag of avond. Het was mij nog niet gelukt om iets te vinden, maar hij vertelde me vanmiddag dat hij iets voor me had gevonden. Wel iets in de schoonmaak, maar geld is geld! :) Het ziet er dus naar uit dat Chris tevreden is en dat ik hier als dat andere baantje wat is dus wel een week of zes zal blijven!

Ik had met mijn andere simkaart geen bereik dus ik heb een andere gekocht en dus een nieuw nummer: 0061-4-32096377!

Voor nieuwe foto's kunnen jullie naar de volgende link gaan:

http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150634952517926.485278.754777925&type=3&l=ca776abc07


Liefs Mo

  • 19 April 2012 - 13:00

    Astrid:

    Ik begrijp dat je alles op alles zet om niet naar his terug tekeren. MIs jij dan geen familie. IK vind dit allemaal maar vreemd. 1 jaar rondreizen is wel leuk,maar nog 1 jaar.? gr astrid
    MIS JIJ JE FAM. dan niet. ? IK lees het de volgende xx weer. gr

  • 22 April 2012 - 08:17

    Carla:

    Ziet er niet verkeerd uit, dat werkadres! Wilfred en ik volgen nog steeds met veel plezier je avonturen. Ook al je foto's bekeken, sommige waren ook voor ons dierbare herinneringen.

    much of love and have fun!

    Carla

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Seventeen Seventy

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

18 November 2012

Eilandhoppen

10 November 2012

It's Thailandtime!!!

01 November 2012

In love with Vienam!

24 Oktober 2012

One more night.. Why not!?

15 Oktober 2012

Lady.. Lady.. You wanna buy bracelet?
Moniek

Actief sinds 08 Nov. 2011
Verslag gelezen: 143
Totaal aantal bezoekers 33857

Voorgaande reizen:

06 December 2011 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: