Kuala is stad en Pulau is eiland!

Donderdag 6 september werd ik om 17.00 uur door een taxi opgehaald bij mijn hostel op Pulau Langkawi. De taxi bracht me naar de Ferry Terminal waar ik op 18.00 uur op de ferry stapte richting Kuala Perlis, een plaatsje op het vaste land. Op de ferry zaten alleen maar locals. Geen reizigers te bekennen. Ik vroeg me even af of ik wel op de goede ferry zat, maar ik had toch echt de bordjes "Kuala Perlis" gevolgd, dus het zou toch moeten kloppen. Gelukkig klopte het ook. Na een uur kwam de ferry aan in Kuala Perlis. Daar had ik nog even de tijd om even wat te eten voordat ik om 20.00 uur in een nachtbus stapte richting Kuala Besut. Een plaats aan de Oostkust van Maleisië. Na tien uur, in een hele luxe bus, kwam ik daar aan. De bussen in Maleisië zijn echt super! Bij alle ritten die langer duren dan vier uur, zetten ze luxe bussen in met maar drie stoelen in één rij. De stoelen lijken wel bioscoopstoelen, met voetenbankje en al! Ideaal! Toen ik in Kuala Besut aankwam vroeg een man uit een reisbureautje of ik al een ticket voor de ferry had.. "Nee.." Hij gaf me er één en liep toen naar buiten. Hij vroeg niet om geld, terwijl zo'n ticket RM70,- kostte. Meneer zal wel gedacht hebben dat ik een pakket had gekocht. Verkeerd gedacht, maar aangezien dit in mijn voordeel was, heb ik maar net gedaan of m'n neus bloedde. :)

Toen ik zat te wachten op de ferry ontmoette ik Elsa. Een Franse die ook naar Pulau Perhantian Kecil ging. We stapten samen op de ferry om 08.00 uur. Onderweg naar het eiland zijn we getuigen geweest van een hele mooie zonsopkomst. Echt fantastisch, maar moeilijk te fotograferen, want de ferry was een speedboat en de ging zo snel en klapte af en toe zo hard over de golven dat we ons goed moesten vasthouden om er niet vanaf te vliegen. Na een half uur kwamen we aan bij het eilandje. Witte stranden, hel blauw water.. VAKANTIE!!!!! :) Op het eiland gingen we samen op zoek naar accommodatie. We kwamen uit bij een hostel aan het strand, Sunrise. Een bed in een dorm was een stuk goedkoper dan een eigen kamer of hutje, dus dan maar geen eigen kamer of hutje. Het hostel was heel basic en we hadden alleen 's avonds en 's nachts elektriciteit, maar dit was niet erg, want overdag had je toch niets te zoeken in het hostel. In het hostel leerden we ook Kaleem en Paki kennen. Hij heette geen Paki, maar het waren Pakistanen en Paki had een veel te moeilijke naam, dus we mochten hem Paki noemen! ;) Haha.. Ik ben samen met Elsa, Kaleem en Paki vier nachten en vijf dagen op het eilandje geweest. We hebben alle dagen heerlijk liggen niksen op het strand en vooral in het water, want het was bloedheet!

De eerste avond leerde ik ook Judith en Jan kennen, twee Nederlanders. Zij reisden met Julia, een Duitse. Die verbleven één nacht in het hostel. Judith gaat later, net als ik, ook nog naar Cambodja en Vietnam, dus wie weet gaan we nog een deel samen reizen. De tweede avond leerden we ook Hannah, een Engelse, nog kennen. Ik ben dus geen moment alleen geweest, al die tijd in goed gezelschap! Naast het luieren, zonnen en zwemmen heb ik ook nog gesnorkeld. Eerst werden we met de boot afgezet bij Turttle Point. Daar konden we snorkelen met hele grote schildpadden! Heel gaaf! De volgende stop was Coral Bay, waar vooral veel vis te zien was. Ik verheugde me het meest op de laatste stop, Shark Point! Ik had al veel mensen horen praten over het snorkelen met haaien, vegetarische haaien zeggen ze. Ha ;) Jammer maar helaas voor mij. Mister shark was niet thuis toen ik aanbelde! Hij zal wel boodschappen aan het doen geweest zijn. Op de één na laatste dag zijn we naar de andere kant van het eilandje gelopen om de zonsondergang te zien. Het was jammer genoeg heel erg bewolkt rondom te zon, dus er viel weinig te zien.

Dinsdag 11 september ging ik aan het einde van de middag samen met Kaleem met de ferry terug naar Kuala Besut waar we 's avonds vertrokken, met een nachtbus naar Kuala Lumpur. Kaleem moest de dag erna weer naar school en ik moest in Kuala Lumpur zijn, omdat Christa daar aan zou komen. Weer een luxe bus, maar die buschauffeur.. Ik kan nog steeds niet wennen aan het gerochel van al die mensen hier. Laat staan dat ik kan wennen aan of blij wordt van een buschauffeur die het nodig vindt om steeds als ik net sliep zijn neus op te halen, de snot door zijn keel te halen en het dan naast zijn voeten op de grond uitspuugt! Gatverdamme! Doe is normaal man! Fijn wakker worden elke keer.. NOT! Mijn muziek harder zetten had geen zin, want het volume van zijn gerochel bleef het winnen van mijn muziek. Ik werd er helemaal agressief van.

Toen ik aankwam in Kuala Lumpur ben ik weer naar hetzelfde hostel gegaan als de vorige keer. Ik kwam daar al om 07.00 uur aan, maar ik kon gelukkig meteen inchecken. Ik ben gelijk naar bed gegaan, want door mijn rochelende vriend had ik niet echt lekker geslapen in de bus. Na een paar uur slapen ben ik even door Chinatown gaan lopen en 's avonds heb ik Christa van de busstop opgehaald! Daar is ze weer! Joehoe! :) natuurlijk helemaal onder de indruk van alles en haar ogen uitkijkend naar alle rochelende mensen! Haha.. Wen er maar alvast aan! ;) We zijn nog wat gaan eten en hebben nog even door Chinatown gelopen voordat we naar bed zijn gegaan. De volgende dag zijn we naar de Twintowers gelopen om even in het winkelcentrum daar onder te kijken. Veel te duur natuurlijk. :) Kijken kijken, niet kopen werd dat dus. Daarna zijn we naar de TV-tower gegaan. Daar zijn we in geweest voor een goed uitzicht over de hele stad. 's Avonds zijn we in Chinatown even helemaal los gegaan wat shoppen betreft. Ik wist niet dat ik zo goed was in afdingen! :) Wat een uitdaging elke keer weer. Ik wil gewoon graag m'n zin hebben! Ghehe.. Vrijdag zijn we met de trein naar de Batu Caves geweest. Dit was wel leuk, maar we vonden het allemaal een beetje te toeristisch. Zo zonde dat ze al die kraampjes en hekwerken in die grot hebben gezet. Het leek wel een kermisattractie! Echt heel erg zonde. Later die dag zijn we Chinatown weer ingegaan. Ik vind Chinatown heel erg leuk, maar na drie dagen Chinatown kan ik die verkooplui niet meer aanhoren. Miss, Miss. DVD? DVD? Vriend.. Zie ik eruit alsof ik een DVD-speler bij me heb? En als je me een DVD wilt verkopen, zul je hem toch eerst even ondertiteling moeten geven, want na tweeënhalve week Maleisië is m'n Maleisisch nog net niet goed genoeg om een film te kunnen volgen! Nu stoppen! Ik zei toch "NEEE"! Ik word er soms helemaal een beetje agressief van. Christa is gelukkig net zo! ;)

Vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan. Nog even wat souvenirtjes gekocht en onze spullen ingepakt, want vanavond verlaten we Maleisië! We vliegen om 20.25 uur van Kuala Lumpur naar Denpasar, Bali, Indonesië! Mijn Maleisisch komt niet verder dan Kuala is stad en Pulau is eiland. Eens kijken of ik me in Indonesië wat meer in de taal kan verdiepen! :)

Jullie zullen nog even moeten wachten op de foto's van Maleisië, want mijn SD-kaart en USB-stick gaan niet meer in een computer, want ik wil er niet nog een keer een virus op en er is even niemand in de buurt met een laptop!

Liefs Moniek