Surftour - Reisverslag uit Byron Bay, Australië van Moniek Schrijver - WaarBenJij.nu Surftour - Reisverslag uit Byron Bay, Australië van Moniek Schrijver - WaarBenJij.nu

Surftour

Door: Moniek

Blijf op de hoogte en volg Moniek

11 Januari 2012 | Australië, Byron Bay

How are you doing guys?

Op 1 januari ben ik met Christa, Yvanka en Mariefien uiteten geweest om onze week in Sydney af te sluiten. Daarna ben ik nog wat gaan drinken in het Kings Cross Hotel met Yvanka, omdat één van de barmannen dit wel erg leuk zou vinden! :) Het was echt super gezellig! Om 01.30 uur zijn we maar terug gegaan, want ik moest de volgende ochtend om 05.15 uur op om op tijd bij de bus te zijn voor de surftour.

De bus vertrok om 07.00 uur. Ik heb de hele rit geslapen. Ik had 's nachts natuurlijk te weinig geslapen dus dat kwam mooi uit. Na een rit van zes uur kwamen we aan in het eerste kamp in Creacent Head. Echt helemaal te gek. Een super gaaf huis in de middle of nowhere! Allemaal te gekke surfdudes! Wat een mafkezen. Na het inchecken gingen we meteen naar het strand voor de eerste surfles. Het ging redelijk en het lukte een paar keer goed om te staan. 's Avonds hebben we met z'n allen bij een kampvuur gezeten en een gezellige avond gehad.

Op de tweede dag moesten we al om 07.00 uur op, om een uur later te gaan surfen. Het ging echt super goed. De golven waren krachtiger en hoger en daardoor ging het mij makkelijker af. Ik kreeg veel complimenten! Yeahhh.. Blij! :) Na twee uur surfen mocht de andere helft van de groep. In het kamp ben ik in een hangmat gedoken voor een powernap! Living the dream..? Ja alweer! Maar ook het leven van een surfer gaat niet altijd over rozen. 's Middags mocht er weer gesurft worden. De golven waren krachtiger en kwamen snel achter elkaar, waardoor het een stuk moeilijker was. Ik kwam in een TE grote, krachtige golf terecht en kon mijn plank niet meer houden. Ik ging mee in de golf en mijn plank kwam achter me aan. Ik heb hem keihard op mijn achterhoofd gekregen. Ik ben nog zelf het water uitgelopen en bleef bij bewustzijn, maar de pijn was verschrikkelijk, ik werd ontzettend misselijk en ik kon mijn ogen niet meer open doen, ik kon het licht echt niet verdragen. Ik werd op een surfplank gelegd en naar de auto van Dean gedragen. Daar begon mijn rit naar het ziekenhuis in Kempsey! :( Die had ik niet gepland en wat voelde ik me ellendig! Gatverdamme! In het ziekenhuis hebben ze me pijnstillers gegeven. Ik heb er drie uur gelegen voor observatie. Het ging wat beter, omdat de pijn werd onderdrukt en ik mocht terug naar het kamp. Daar heb ik snel gedoucht en wat gegeten. Daarna ben ik gaan slapen.

's Nacht nog twee keer pijnstillers genomen en na twaalf uur slaap werd ik wakker en dacht ik dat het wel weer ging, maar ik was iets te overmoedig! Na het eten kwam de pijn en de misselijkheid terug, bijna nog erger dan de middag ervoor. Ik moest weer terug naar het ziekenhuis. Ik kreeg een infuus met medicatie tegen de misselijkheid en morfine. Ik lag te stuiptrekken in dat bed! Echt vreselijk! Daarna ging ik meteen door voor een CT-scan. Gelukkig waren er geen verschrikkelijke dingen te zien. Ik was best wel een beetje bang! :( Een hersenschudding was de conclusie. Na drie uur mocht ik zo stoned als een garnaal terug naar het kamp. Daar heb ik nog vier uur geslapen. We zouden 's middags verder gaan naar het volgende kamp, maar Christa en ik mochten in het eerste kamp blijven, in ieder geval tot vrijdag! De jongens waren zo lief en maakten zich zorgen en ik zou de busreis niet trekken. Ik heb de rest van de dag geslapen. De volgende groep kwam ook aan 's middags. Ik vond dit wel fijn, want hier zaten ook wat mensen bij die ik al kende. Fijn om wat bekende mensen te zien, omdat ik geen bereik had. Ik kon dus niemand van thuis even bellen of sms'en. 's Avonds na het eten ben ik meteen weer naar bed gegaan terwijl de rest weer naar het kampvuur ging voor een gezellige avond. :(

Na weer een nacht van ruim twaalf uur te hebben geslapen ging het gelukkig echt wat beter. Ik ben 's ochtends met de groep mee geweest naar het strand om te kijken bij het surfen! Hoe frustrerend is dat!? Na de lunch hebben Christa en ik het aanbod van één van de jongens om tot maandag te blijven aangegrepen. Het was zo'n fijne plek en de jongens wisten wat er gebeurd was en dat vond ik wel een fijn gevoel. 's Middags ben ik weer mee gegaan, maar na een half uur trok ik het niet meer. De zon was echt te fel en ik was bek af. Terug in het kamp ben ik in de schaduw in een hangmat gaan liggen slapen. 's Avonds ben ik wel weer mee gegaan naar het kampvuur!

Vrijdag voelde ik me gelukkig weer een stuk beter en ik had mijn energie weer terug. Stuiter de stuiter de stuiter! Die jongens van het kamp wisten niet wat ze meemaakten! Waar ik het vandaan hield? Haha.. :) 's Ochtends heb ik weer voor de eerste keer gesurft. Dat ging best wel weer. Ik merkte wel dat ik een stuk voorzichtiger was. 's Middags was ik alleen weer erg moe, dus toen ben ik in het kamp gebleven. 's Avonds een top avond gehad bij het kampvuur. Een dag zonder te slapen! Yeahh.. It's getting better!

Zaterdag was ik al heel vroeg wakker, dus ik kon vroeg gaan surfen. De golven waren goed dus het surfen ging ook goed! :) Wat is het leuk om te doen en wat ben ik blij dat m'n hoofd het weer toe laat! 's Middags gingen we nog een keer. Na nog eens twee uur surfen was ik echt kapot en ben ik nog even lekker op het strand gaan liggen, met Coldplay in m'n oren. This could be para para paradise! It is!

Zondag was ik toch weer erg moe. 's Ochtends ben ik niet gaan surfen en na de lunch was ik weer misselijk. :( Ik was weer iets te optimistisch geweest. Ik heb de hele middag weer liggen slapen. 's Avonds was de groep heel klein, dus zijn we een film gaan kijken, maar ik ben halverwege afgehaakt.

Maandagochtend waren Christa en ik helemaal niet blij. We wilden echt niet weg en hadden nergens zin in. We hingen maar een beetje in het kamp te wachten op de bus die pas om 13.30 uur zou komen. Deze week was ondanks die twee dagen in het ziekenhuis echt helemaal te gek! Wat een toplocatie, goed weer, te gekke mensen om me heen, super goed eten en ik kon zoveel surfen als ik wilde en aankon, vanwege de hersenschudding. Het is gewoon weer niet te beschrijven hoe gaaf dit is geweest! :) We wilden het liefst nog een paar nachten bij boeken, maar het kamp zat volgeboekt.

Een half uur voordat de bus zou komen riep Nick, de jongen die het kamp runt, ons bij zich. Hij bood ons zijn kamer aan, zodat we nog twee dagen konden blijven! Zooooo lief! We waren zoooo blij! :) We hebben onszelf meteen in een wetsuit gehesen en zijn weer gaan surfen! 's Avonds weer een kampvuur! Wat een gezelligheid! Het voelt hier gewoon als thuis.

Dinsdag heeft Nick ons en twee andere meiden van de crew meegenomen naar het strand om te gaan surfen! Dit ging best goed. Ik had een paar mooie golven! Echt te gek! 's Middags waren de golven niet goed, dus surfen was lastig! We hebben als een stel kinderen in de zee gezwommen! Haha.. 's Avonds onze laatste avond weer doorgebracht bij een kampvuur.

Woensdagochtend hebben we nog gesurft. Daarna gedoucht en onze spullen ingepakt. Keihard genoten van onze laatste lunch, wat was het eten goed! Vast gemaakt met liefde! Ik zou de koks, één van de twee in het bijzonder, zo mee naar huis nemen! Hihi! Na de lunch moesten we toch echt afscheid nemen van onze broers! :( Ik heb ze allemaal een dikke knuffel gegeven en één in het bijzonder iets langer en iets vaker dan de rest! Hihi!

We zijn met de bus naar Woolgoolga gereden, waar het volgende kamp was, Spot X! Het is een groot kamp en we vonden het er niet zo leuk! We zijn gewoon te erg verwent in Creacent Head. Spot X was groot en erg onpersoonlijk. De surflessen waren erg vol. Ik vond dat erg vervelend, want ik was gewoon bang om weer een board tegen m'n hoofd aan te krijgen. Ondanks dat ging het surfen op woensdag redelijk. 's Ochtends (om 07.00 uur, te vroeg dus ;) !) waren er bijna geen golven, maar 's middags waren ze super goed en heb ik wel lekker gesurft! Daarna moest ik wel weer een paar uur plat om bij te komen en 's avonds vroeg naar bed.

Vanmorgen wakker geworden met hoofdpijn. Toch weer teveel gedaan gisteren! Dit is zo balen.. Denken dat het gaat en de dag daarna merken dat het toch nog niet helemaal gaat! :( Weer een rustdag dus! Vanmiddag ga ik met Christa met de bus naar Byron Bay waar we in ieder geval tot maandag blijven!

Onze vijfdaagse surftour is een elfdaagse surftour geworden! Maar het was een geluk bij een ongeluk, want het was ondanks de twee dagen in het ziekenhuis helemaal te gek! Vooral in Creascent Head! Love that place and the crew!

Tot de volgende keer!

Kus Mo

  • 13 Januari 2012 - 18:28

    Els:

    Jeetje mo wat ben je weer bezig ;)
    Niet te geloven, het is wel de bedoeling dat je weer heelhuids thuis komt.
    Gelukkig heb je het wel naar je zin ,buiten die ene misser. Blij om te horen dat je goede mensen om je heen hebt op het moment dat je het nodig hebt.
    Doe wel een beetje rustig aan de eerste tijd anders blijf je last houden van hoofdpijn, waarom heb ik nu het gevoell dat je nu zit te grinneke om deze woorden. Neem het nou maar aan van een " oude wijze" vrouw. We houden je in de gaten . Dikke knuffel de koopmannen

  • 13 Januari 2012 - 20:15

    Rene:

    Hai Moniek,
    Weer een leuk verhaal behoudens dat gedoe in het ziekenhuis dan. Ja van zo'n plank af stuiteren op het water is natuurlijk anders dan wat je wel eens in de sneeuw liet zien op jouw board. En de sneeuw is vaak ook niet zacht. Dat surfen begin je dus onder de knie te krijgen en de rest ook :)
    Veel plezier daar en het is altijd weer leuk je belevenissen te lezen.

  • 14 Januari 2012 - 04:13

    Annouk!:

    Ja na pap en mam kan ik niet achter blijven met mijn reactie ;) Gaaf dat het surfen goed gaat! Is toch behoorlijk lastig.. Tenminste vond ik! Wel even schrikken, een hersenschudding, ik zou zeggen, luister maar naar mam ;). Maaaaar in je verhaal had je het ook over een bepaalde speciale jonge man die goed kan koken? Waaaar zijn de foto's? Je zal vast niet alleen maar foto's van de omgeving gemaakt hebben! ;) ENJOY! and take care! xxx

  • 17 Januari 2012 - 23:45

    Marije:

    Oke oke oke.. bijna fam koopman compleet. Daar ben ik dan..meisje meisje toch wat ben je me toch een ster!
    Meteen weer door willen.. RUSTIG AAN TANTE!! Anders ben je de rest van je reis aan het sukkelen met je hoofd! Maar je zal vast wel naar mama luisteren;)

    Zal wel even wennen zijn als je zo'n mooie fijne plek hebt gehad en nu weer door moet.. Maaar over paar weken/maanden denk je ooowjaa daaar oo dat was vet!! :) Heb je al weer zoveel andere dingen mee gemaakt!!

    Leuk om te weten dat de eerste hunk gespot is! ;)

    Doe rustig aan en pak je rust..kan je er zo weer tegen aan!

    Dikkkkke kus!

  • 18 Januari 2012 - 11:04

    Carla:

    Hoi, Moniek,
    We zagen nu pas dat er weer een verslag van je was, lekker traag, hè? heerlijk te horen, dat je het zo naar je zin hebt, ongelukjes niet meegerekend....
    Ook ik wil wel wat personen op de foto's zien.....( mag ook van jou hoor!)
    Dikke knuffel en veel plezier!
    Carla

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Byron Bay

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

18 November 2012

Eilandhoppen

10 November 2012

It's Thailandtime!!!

01 November 2012

In love with Vienam!

24 Oktober 2012

One more night.. Why not!?

15 Oktober 2012

Lady.. Lady.. You wanna buy bracelet?
Moniek

Actief sinds 08 Nov. 2011
Verslag gelezen: 303
Totaal aantal bezoekers 33888

Voorgaande reizen:

06 December 2011 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: